یا حسین بن علی علیه السلام ادرکنی یا مولا

خسته شدم از بس: خندیدم ولی بغض گلومو فشار داد آروم بودم ولی انگار تو دلم یه آشوب بزرگ بود

به همه گفتم خوبم ولی حالم ناجور خراب بود گفتم می تونم ولی نتونستم

راستش... خسته شدم از این همه تظاهر

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود .

عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد ... بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود ...

بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادر های خودم بودند تنــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.

تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!