جغد نزد خدا شکایت برد : انسان ها آواز مرا دوست ندارند . خدا به جغد گفت : آوازهای تو بوی دل کندن می دهد و آدم ها عاشق دل بستن اند ! ...

دل بستن به هر چیز کوچک و بزرگ ؛ تو مرغ تماشا و اندیشه ای ! و آنکه می بیند و می اندیشد ، به هیچ چیز دل نمی بندد.

دل نبستن سخت ترین و قشنگ ترین کار دنیاست !

اما تو بخوان .… و همیشه بخوان .…که آواز تو حقیقت است و طعم حقیقت تلخ

حس غریبی ست دوست داشتن وعجیب تر از آن است دوست داشته شدن ...

وقتی میدانیم کسی با جان ودل دوستمان دارد ونفس ها وصدا ونگاهمان در روح وجانش ریشه دوانده به بازی اش میگیریم ...

 هر چه او عاشق تر ما سرخوش تر ! هر چه او دل نازک تر ما بی رحم تر!... تقصیر از ما نیست ...

تمامی قصه های عاشقانه این گونه به گوشمان خوانده شده اند !!!

نیست از چهره آیینه کسی شرمنده ،که شکم ها همه از مال حرام آکنده ،بی‌گمان در صدف خالی‌شان درّی نیست،

 بین این لشکر وامانده دگر حرّی نیست، بی وفایی به رگ و ریشه آن مردم بود ،قیمت یوسف زهرا دو سه مَن گندم بود ،

آی مردم پسر فاطمه یاری می‌خواست

 فقط از آن همه یک پاسخ آری می‌خواست